Oorlog aan de Terreur
De Charlie Hebdo hype blijft door de media gevoerd worden omdat de media haar publiek kent. Zo was MH-17 continu in het nieuws tot bekend werd dat onze regering een ‘zwijgdeal’ met Oekraïne had gesloten. De geluiden van verontwaardiging over de separatisten en Russen verstomden helemaal nu het antwoord op de schuldvraag steeds meer te vinden lijkt in Oekraïne. De media bericht niet meer en de interesse lijkt verloren. De interesse werd afgelopen zomer al gekoeld met emmers ijswater maar, nu hebben we Charlie.
De aanslag op het Charlie Hebdo kantoor heeft een diepe impact gehad op onze beleving van de Islam. We waren al niet zo pro religie, we hebben allemaal op school geleerd over de met bloed doordrenkte kruistochten om het heilige land te bevrijden van de Moslims. De Christenen waren goed en de Moslims minder, een woord dat ten aanzien van Moslims nog steeds zijn weerklank vindt in de huidige vaderlandse politiek.
Nu leven we met ruim 1.000.000 Moslims in angst voor wat ons te wachten staat. Matthijs van Nieuwkerk heeft zelfs graag uiting gegeven aan zijn gevoelens als verzetsheld voor de vrijheid van meningsuiting. Hij fietst sinds de recente gebeurtenissen in Parijs iets steviger door naar huis omdat ook hij nu vogelvrij is verklaard.
Op de dag van de aanslag is Rutte met zijn vriendjes naar Amsterdam getogen want, de aanval op Charlie was zo schokkend dat hij het volk wel live moest toespreken. Teksten over vrije meningsuiting en vrijheid in het algemeen gonsden over de Dam en er was weer iets te proeven van dezelfde saamhorigheid als ten tijde van de ramp met MH-17. De media blijft het verhaal zo lang mogelijk voeren maar, als er controversiële informatie in de publieke arena terecht gaat komen zal Charlie opnieuw, maar dan een stillere dood, sterven.
Zover is het nog niet, eerst moeten we ons nog meer zorgen maken en met argwaan kijken naar de moskee in de buurt. Iedere Mohammedaan is nu een potentieel lid van IS of Al-Qaeda. Al-Qaeda was aanvankelijk vervangen door IS want Osama was overleden, al zullen we dat laatste nooit zeker weten. Hitler was ook gestorven en begraven naast zijn bunker en de Russen hadden zelfs de schedel van een vrouw om het te bewijzen.
De Telegraaf kopt “Amsterdam doelwit terroristen”. Een beetje schieten zijn we sinds Tristan van der Vlis wel aangewend dus, bedreigd de geheime dienst ons met het gevaar van Cesium-131. We zullen in de straten sterven aan de besmetting met radioactief materiaal dat misschien al door de poorten van Schiphol is gegaan.
Al jaren worden we bedreigd met dit soort verhalen, vroeger waren het Russen met koffertjes, nu zijn het Jihadisten met vuile bommen. Zo hebben ze kinderen vroeger nog geleerd dat als de sirene gaat dat je onder een schoolbankje moest kruipen. Een mooie manier om een realiteit zonder discussie bij te brengen. Zo is ook hier het gevaar zo accuut dat we misschien nog even langs de Action moeten voor een Geigerteller.
Ondertussen is Frankrijk bezet door haar eigen leger en politie en mag je je afvragen hoelang dit vertoon van vertrouwen aan de burger zo blijft voordat het omslaat. Voor je het weet hebben we ‘check points’ op de snelwegen zoals de TSA in Amerika daar de reizende burger lastig valt. Voordat je het weet zal iedere BOA je zonder reden aanhouden en vragen om je ID en als je iets teveel weerstand geeft komt een gewapende legermacht je onschadelijk maken. Voordat je het weet verdwijnen er mensen uit de maatschappij omdat ze staatsgevaarlijk worden geacht , als er überhaupt een opgaaf van redenen komt.
En dat alles kan zo maar voortkomen uit de aanslag op het Charlie Hebdo kantoor, zonder dat we zeker weten wie het gedaan hebben. We hebben de daders nooit geïdentificeerd, ze droegen bivak mutsen. Er zijn 3 identiteitskaarten in de door de daders gebruikte auto gevonden maar, niets vertelt ons dat die kaarten ook van de daders waren. De reden waarom we dat aannemen, is puur omdat dit ons gezegd wordt maar, er is geen rechtbank die op basis van alleen de aanwezigheid van die ID kaarten tot een veroordeling kan komen. De veroordeling blijft dan ook gelukkig uit want, de rechtmatige eigenaren van de ID-kaarten zijn met veel geweld om het leven gebracht.
Zo was er ook een gijzeling waar met grof geweld een eind aan is gemaakt. 5 mensen zijn dood, waaronder de gijzelnemer. We hebben over de heldendaad van Lassana Bathily mogen horen, die de klanten naar de koelcel bracht voordat hij het pand ontvluchtte om de politie te informeren. Daarbij werd benadrukt dat de man Moslim was en een werknemer van de Joodse winkel. De politie heeft de gijzelnemer aan flarden geschoten en van de overige doden staat nog niet geheel vast wie die heeft beschoten. Ook zijn 4 winkelbezoekers zwaar gewond afgevoerd en misschien krijgen we nog te horen uit welke wapens zij geraakt zijn. Maar, gezien de hoeveelheid schietende politie, mogen we niet uitsluiten dat politiekogels hiervoor verantwoordelijk zijn.
We hebben nog nooit op Europese bodem zo’n demonstratie van excessief politie geweld gezien en als deze trend zich doorzet, ben je straks je leven niet meer zeker bij een routine verkeerscontrole. Ook de levens van de vermeende daders van de slachtpartij bij Charlie Hebdo zijn op een dergelijke wijze getermineerd. We zullen nooit van ze horen of zij ook de daders zijn.
In al die drukte en stress zag de hoofdcommissaris van de politie het niet meer zitten en besloot zelfmoord te plegen. Helric Fredou was één van de coördinatoren rond de liquidatie van de vermeende daders van de aanslag op het Charlie Hebdo kantoor. De timing van zijn zelfdoding lijkt wat ongebruikelijk want, de door hem gecoördineerde operaties waren toch een weergaloos succes. Zijn naaste collega’s betwijfelen dat het om zelfmoord gaat maar, ook hier zal altijd alleen de twijfel kunnen blijven bestaan.
Dus, de levende bewijslast is aardig uitgedund. Zo gaan dit soort zaken vaker. De hoeveelheid getuigen die na de moord op Kennedy of 9/11 de dood op de meest uiteenlopende manieren hebben gevonden ligt heel ver boven het gemiddelde, dat je in een dergelijke groep kunt verwachten. Zo worden er al tijdenlang allerhande mensen ‘gezelfmoord’ en denk ik dat de tijd rijp is om dit woord tot een officieel werkwoord te maken.
We zullen in de nabije toekomst terrorisme meer de kop op zien steken. Of het dan gaat om de drijfveer van individuen, onze eigen overheden, of buitenlandse overheden die ons uit angst op een bepaalde manier willen manipuleren is onduidelijk. Eén ding is zeker, we zullen hier niet een einde aan maken door meer geweld te gebruiken. ‘The War on Terrorism’ faalt ons en net zoals ’The War on Drugs’ zal het voor de participanten alleen maar aantrekkelijker worden hierin te blijven investeren.
Want, ondertussen hebben wij legereenheden op plekken die velen van ons niet eens op de kaart kunnen aanwijzen en dat maakt ons medeverantwoordelijk voor dit soort gebeurtenissen. Net zoals in de tweede wereldoorlog hier, komen mensen daar in verzet tegen wat onze westerse legers hen daar aandoen. Zelfs al is het met de beste bedoelingen, hetgeen ik ten zeerste betwijfel, zullen we met geweld als oplossing alleen maar meer geweld krijgen.
Onze overheid groeit daar direct van. We gaan straks weer meer betalen voor allerhande diensten, afluisterpersoneel en infiltranten om onze veiligheid ten koste van onze privacy te waarborgen. We lijken altijd voor die veiligheid te moeten kiezen na een crisis als deze. Dit gaat gepaard met nieuwe wet en regelgeving en daarmee verstikken we steeds verder onder het juk van een dominante staat. Daarmee is dit een tijd om keuzes te maken. Gaan we mee in de verhalen van de propaganderende media of verzetten we ons daartegen.
De mensen die voor de NSB kozen in 40-45, waren ook bang. Ze geloofden de propaganda van de bezetter en waren tevens bang onderwerp van zijn geweld te worden. Ze wilden hogerop in de maatschappij en maakten opportunistische keuzes. Uiteindelijk waren ze fout en hebben daar in meer en mindere mate voor betaald.
Wij zijn de bezetters van landen als Irak en Afghanistan. We bombarderen Pakistanen met drones zonder dit Pakistan te vragen. We zijn de oorzaak van conflicten die ons als ‘nodig’ met een hoop propaganda worden verkocht maar, we hadden geen last van Irak tot de Amerikanen zonder geldige reden binnenvielen. We hebben afgelopen zomer met de Russen vast ruzie gezocht maar, dat is mislukt. We hebben Rusland gepest met sancties maar snijden ook onszelf daarmee in de vingers. Misschien moeten we gewoon binnen onze eigen landsgrenzen blijven en ons leger op eigen grond gebruiken ter eventuele verdediging van ons grondgebied. Misschien zou dat een hoop terrorisme en onze privacy schelen.
De oplossing voor deze problemen lijkt bij de politiek te liggen maar, zelfs de meest Christelijke partijen steunen heilige oorlogen. Dat betekent dat je geen stem hebt als je denkt dat ons leger zich binnen onze eigen grenzen zou moeten begeven. Als je geen stem hebt, stem dan ook niet. Het is de enige echte stem die je hebt.
