Vandaag de dag van Europa

Het is vandaag 9 mei en het is vandaag “zaterdag 9 mei de dag van Europa”. Ja, ik wist ook niet van het bestaan van een dergelijke dag maar, er is een dag van Europa. Het verbaast me ook eigenlijk niet dat deze dag bestaat en dat het vervolgens 9 mei moest worden behoeft geen occult talent om te achterhalen hoe simpel men daaraan zou zijn gekomen. Het is opvallend dat de eerste keer dat ik met deze dag geconfronteerd wordt het ook een zaterdag betreft. We hebben genoeg betaald voor deze feestdag want, zo mag je het toch wel noemen. Niet ieder feestje wordt een succes en een echt breedgedragen succes van een EU-feestje zou waarschijnlijk de viering van de opheffing ervan zijn.
Zo zou ik ook 27 April als een nationale feestdag willen bewaren na de vlucht van de Oranjes. Koning Pils doet al voorzichtig een hooghartig stapje terug omdat zijn in het verschiet liggende ‘Fuck de koning proces’ iets te hoog gegrepen bleek. De atmosfeer richting het koningshuis neemt alleen maar in grimmigheid toe. Willem Alexander zou wel eens ons laatste staatshoofd van de familie van Oranje kunnen zijn want, met alles wat ze kosten, de geheimen rond hun neurologisch kortsluitende dochter en de zogenaamde belediging aan de kroon beginnen we er steeds meer genoeg van te krijgen.

We worden geregeerd door de EU en hebben nog een overbetaald clubje vertalers in Den Haag zitten die geen wetten maken maar die van Europa implementeren. Langzaamaan beginnen we te begrijpen hoeveel onze stem waard is want, Den Haag is de lakei van Europa en de EU is weinig democratisch. Je kunt nog zo hard tegen EU-regelgeving zijn maar regels terugdraaien onder druk van het volk is daar iets waar in de gangen van Strasbourg wel over wordt gelachen maar niet als een serieuze mogelijkheid in beschouwing genomen wordt. Steeds meer mensen beginnen zich dit te realiseren en daarom is er ook haast binnen de muren van de EU met de vorming van dat Europese leger.
De EU wil de totale macht hebben over Europa en echte macht heb je pas als je het machtsmiddel bezit om door jezelf gelegitimeerde moord te plegen op delen van je bevolking. Iedere Tiran die ooit een land in zijn greep heeft gehad, heeft zich hiervan bediend en daarop zal de EU geen uitzondering vormen. Uiteindelijk zal het leger van de EU door de straten trekken om opstandige burgers voor de ogen van hun kinderen overhoop te schieten en iedere andere vorm van georganiseerde opstand met een enorm geweld neerslaan. Dat is wat we tegemoet gaan en terecht want, daar hebben we jarenlang voor gestemd.

9 kan 4 en 5 bij elkaar opgeteld zijn en als ik naar 4 en 5 mei kijk en hoe keurig er aan dit soort dagen gehoor wordt gegeven, zonder dat men de geschiedenis durft te vergelijken met het hier en nu, dan kan ik alleen maar tot de conclusie komen dat 9 mei de meest logische dag is voor ‘de dag van Europa’.
Europa was Hitlers natte droom en vooralsnog lijkt de EU nog steeds tot die climax te komen. De nazi’s hebben nooit verloren al heeft Duitsland moeten capituleren. We hebben de nazi aanhang de macht laten behouden, we hebben nooit echt iets gezegd van Prins Benno’s nazi verleden, we hebben zelfs zijn Hitler jugend protégé met open armen ontvangen en die werd de vader van onze huidige koning. We zijn weinig kritisch als er hoop verkocht wordt. Hoop is sterker dan angst gebleken, we kijken liever met hoop dan met wantrouwen naar de toekomst en hoop lijkt nog het enige dat resteert in tijden die zich lijken te herhalen.

We herdenken de doden die gevallen zijn in de tweede wereld oorlog. We herdenken al die Joodse mensen die vermoord zijn, we herdenken onze familieleden die gevallen zijn, de levens die kapot gemaakt zijn en we herdenken de mensen die zich hebben verzet tegen dit alles en het leven hebben gelaten. Het moet een klap in die dode gezichten zijn dat we het weer laten gebeuren maar, dat zien we zelf heel anders. We denken dat het goede het kwaad heeft overwonnen maar het tegengestelde is waar. Het resultaat daarvan is de EU. Zonder nazi’s was er geen EU geweest en zonder die oorlog was het ook niet tot stand gekomen. Er was een grote crisis voor nodig en die crisis noemen we de tweede wereld oorlog.
De stichting van Israël is hiervan ook een resultaat geweest. De staat Israël is op 14 mei 1948 onafhankelijk verklaard als aardige nummerologische anekdote. We zijn ‘bevrijd’ op 5 mei, hebben op 9 mei de EU gekregen en de optelsom daarvan is 14.
Het resultaat van die optelsom is een constante bron van onrust geweest in de wereld en het beste argument voor oorlog. Al die oorlog heeft een functie, kijk maar eens hoe het westerse imperialisme zich middels Amerika heeft uitgebreid over de wereld. We nemen te weinig afstand om te zien waartoe het leidt maar, de krachten die al voor de eerste wereldoorlog hieraan werken lijken voor de hele wereld hetzelfde plan te hebben als voor de EU. Eén wereld, met één regering en één leger.

Als je dit toekomstbeeld wilt, dan moet je vooral blijven stemmen zonder al teveel vragen te stellen. Wat dat betreft bevinden we ons kritiekloos op het juiste pad. We hebben geen enkele partij die tegen Europa is. We hebben er één die zegt tegen te zijn maar, die vangt slechts de stemmen en legt de EU verder geen strobreed in de weg. We hebben zoveel onterecht vertrouwen in de politiek terwijl we alleen maar belogen zijn. Het enige dat we hebben is hoop, hoop dat het allemaal beter wordt maar, als we daadwerkelijk verbetering willen, moeten we eerst weten waar we nu staan.
We zijn het logisch denken verleerd omdat we zo graag willen vasthouden aan de wetenschap die we denken te hebben. Die wetenschap zit vol met gaten en leugens die we geloven zonder dat we onze wetenschap hebben aangevuld met andere bronnen. Nu houden we daar krampachtig aan vast omdat we de confrontatie met een aanvulling op onze waarheid niet aan kunnen. We kramen steeds meer onzin uit, blijven geloven in wat onze media schrijft en roepen in koor dat de Russen het wel gedaan moeten hebben. We geven steun aan een politiek die tot een oorlog gedwongen wordt waar we geen van allen voor willen kiezen maar, in al onze acties doen we dat wel.

Dus 9 mei zou een vrije dag moeten zijn. Een dag waarop we alle doden herdenken die er dankzij onze eigen naïviteit zijn gevallen. Een dag waarop de tv niets uitzendt en een dag waarop we familie en vrienden bezoeken en als een eng bijbelclubje de geschiedenis bespreken. Het zou een dag moeten zijn waarin we zelf onze kinderen onderrichten in hoe we ons hebben laten manipuleren met geld dat uit het niets verscheen als de brandende struik die Mozes toesprak.
Zoals we hier altijd beweren, moeten we eerst dit manipulatiemiddel uitschakelen en maken tot iets waartoe het eigenlijk bedoeld was. We moeten onszelf gaan regeren en voorkomen dat we ooit een regering meer rechten geven dan de individu. We mogen geen geheimen van onze overheid toestaan, we moeten ze nauwgezet blijven controleren en keihard optreden tegen corruptie want uiteindelijk leidt corruptie altijd tot de dood van hen die er niets mee te maken hadden. We kunnen dat doen, we hadden het al kunnen doen maar, ons ontbreekt het bewustzijn.
Als we ooit zover komen dan is 9 mei de dag waarop we dat bewustzijn actief in stand houden, een mooie dag daarvoor. De dag van de bevrijding van  het juk van de propaganda, de dag van de wereldvrede en de dag we onderkennen dat vrijheid alleen bestaat als je bereid bent daarvoor te vechten met de juiste redenen. Heb je die redenen niet, dan kom je in een leger terecht dat wil dat je klakkeloos de orders uitvoert die gegeven worden. De geschiedenis heeft keer op keer bewezen dat dit geen model is dat vrede en rechtvaardigheid brengt. Rechtvaardigheid komt nooit voort uit het onrechtvaardig behandelen van anderen. Wat we een ander aandoen, doen we onszelf aan en daar behoren we ons bewust van te zijn.