ADHD en de vrijheid tot mekkeren

We hebben nooit echt de keuze gehad, slechts de vrijheid tot mekkeren en ADHD. We hebben nooit de keuze gehad omdat we hebben blootgestaan aan propaganda met grote budgetten. We zijn nooit geïnformeerd over de gevolgen toen die in kleine kringen bekend werden maar, de wetenschap heeft zich tegen ons gekeerd. De wetenschap is door de staat verkocht aan de industrie en de industrie onderricht ons ten behoeve van zijn eigen verdienmodel, ook al is dat in het nadeel van ons welzijn. We zijn de controle niet verloren want, we hebben die nooit gehad en misschien wordt het tijd die controle te nemen. Dat laatste is al eerder uitgelegd op deze site dus, gewoon na te lezen.

Eind jaren ’70, begin jaren ’80 werd door veel mensen al een relatie gelegd tussen het gedrag van kinderen en de consumptie van geur-, kleur-, en smaak-stoffen. Deze geluiden werden zwak geadresseerd en niet echt serieus genomen. De voedsel lobby heeft dit samen met de medische industrie in een doofpot gestopt en de negatieve geluiden over ons voedsel zijn toen enigszins verstomd. Vervolgens werd het gedrag van kinderen, dat wij nu kennen als zijnde symptomatisch voor ADHD, betiteld als een hersenaandoening of afwijking en zijn er vanuit de psychiatrie talloze middelen vermarkt om deze afwijkingen te bestrijden.
ADHD is altijd een twijfelachtig en controversieel onderwerp geweest. Het was ontastbaar, liet teveel ruimte aan interpretatie en dus was het een vaag gebied waarin experts uit het niets als rijzende sterren in hun vakgebied excelleerden. De wetenschap bleek weinig wetenschappelijk te werk te gaan op dit gebied maar, gesponsord door de farmaceutische en de voedselindustrie kwamen zij steeds met nieuwe middelen tot men de kaskraker ritalin op de markt bracht.

Ritalin werkte fantastisch volgens de psychiatrie. “Je kent de kinderen niet meer terug, zo zijn zij veranderd.” In plaats van de waarheid van die woorden onder ogen te zien wordt ritalin in grote getallen verstrekt om lastige kinderen te dempen omdat hun dieet onnatuurlijk is.
Het is met Coca Cola begonnen, de hoeveelheid suikers die we binnenkregen was onnatuurlijk hoog en dat had zijn effecten. We raakten verslaafd aan de suiker ondanks de waarschuwingen van de tandarts die hiervan andere meetbare effecten kon zien. De voedselindustrie kreeg steeds meer commercieel succes met het toevoegen van chemicaliën. We kiezen ons voedsel met onze ogen dus werden kleurstoffen toegevoegd. Vlees werd knalrood geëtaleerd in de koeling van de slager want, de slager verkocht niets meer als hij niet aan deze trend meedeed. Conserveringsmiddelen hielden brood langer houdbaar al keken we wel met een scheef oog naar dat blik doperwten omdat aan blikvoer een ‘smaakje’ zat. We wilden fruit dat zo perfect was als op de foto’s van het krantje van de supermarkt. De eisen aan fruit werden steeds groter dus moesten insecten uiteindelijk dood als ze alleen ons fruit al zagen. We hebben ons voedsel onnatuurlijk gemaakt om de natuur uit ons voedsel te houden en daardoor is de natuur in ons uit balans geraakt. Nu hebben we ADHD, een uitbraak van kanker en allergieën bij de vleet.

De laatste trend in onze voedsel industrie is groente met ingebouwd gif en diverse andere nieuwe eigenschappen. Het DNA van onze groenten wordt veranderd door bedrijven en ondanks dat we dit niet willen krijgen we het toch voorgeschoteld zonder dat men ons hierover nog informeert. We weten niet meer wat we eten dus, we weten niet wat voor een ziektes we gaan krijgen. We weten niet meer wat we eten dus, we zouden moeten weten dat dit per definitie slecht is maar, we eten het toch.
Misschien willen we het ook niet meer weten en blijven we liever stevig betalen aan een ziektekostenstelsel dat ons besteelt van onze keuze vrijheid want, kiezen is niet onze sterkste kant. Als collectief kunnen wij geen keuze maken, daarom zitten wij met een coalitie politiek die op die basis kan blijven bestaan. Dat we geen keuze hebben binnen dit bestel ontgaat ons volledig want, de verschillen worden met duidelijke kleuren en logo’s aangegeven. We kunnen groen, rood, blauw met oranje stemmen, we maken combinaties waarnaar we kabinetten vernoemen dus we hebben keuze genoeg. Dat al die keuzeopties een gelijke broodheer kennen en daarmee keuze tot een illusie maken, dat idee verwerpen we liever. Dat zou betekenen dat we geen keuze hebben terwijl we één duidelijke keuze hebben en dat is niet meer meedoen.

We kennen de resultaten van de keuzes die we maken. De armsten onder ons worden al bijna als ongewenst neergezet door de leider des lands. Steeds meer mensen worden ernstig ziek. Steeds meer mensen krijgen zenuw en spierziektes en we kunnen niets anders dan storten in fondsen die verbetering en onderzoek beloven nadat ze zichzelf hebben bedropen, om het restant daarna af te geven aan de veroorzakers van de problemen.
Ziekte heeft zich tot de grootste industrie takken in de westerse wereld ontwikkeld door haar eigen markt te ontwikkelen via de voedselindustrie. Iedereen die ooit iets met commercie te doen heeft gehad weet dat je je markt vergroot als je de behoefte vergroot dus, het is slechts een logische stap in een commercieel proces voor het verdienmodel van de farmaceutische industrie.
Volgens de Amerikaanse neuroloog in dit artikel is ADHD een ziekte die voortkomt uit een gebrek aan stoffen in ons voedsel. Daar zal waarschijnlijk ook een overschot aan andere stoffen tegenover staan maar, wij kiezen voor bestrijding van de symptomen die de verstoring van een natuurlijke balans teweeg brengen. Wij bestrijden gedrag met chemicaliën terwijl dit gedrag met chemicaliën is ontstaan.