EU gaat onderuit door Brexit
De dreigementen van de EU naar aanleiding van een eventuele Brexit nemen toe en het effect lijkt een tegenovergesteld resultaat te hebben. Mark Rutte heeft de Britten nog gewaarschuwd dat ze buiten de Europese markt gesloten zouden worden als ze de EU verlaten. De Duitse minister van economische zaken Wolfgang Schauble maakt het helemaal bont en bedreigt de Britten zelfs met een economische blokkade.
Dat de Britten eerder boos dan bang worden blijkt een bijna kinderlijke miscalculatie die menig eerstejaars student antropologie niet had gemaakt. Dat deze mensen zich niet laten bedreigen is een houding die sinds de tweede wereldoorlog alleen maar gesterkt is. Churchill wilde al niet wijken voor de Duitse dreigementen en heeft tijdens de oorlog altijd het gevoel van ‘Proud to be British’ gesterkt. Tijdens de Falkland-oorlog hebben we nog gezien hoe het Britse volk zich verenigde omdat Britten aan de andere kant van de wereld onder druk stonden. Als je ze bedreigt, dan zetten ze hun hakken in het zand. Dat lijkt nu te gebeuren en met haar huidige tactieken gaat de EU deze strijd verliezen.
De stroom van immigranten richting de Britse eilandengroep, dankzij het Schengenakkoord, zorgt al jaren voor een groeiend gevoel van onvrede en, nu durft de EU te zeggen dat ze dat moeten blijven slikken omdat de EU de Britten anders economisch zal pletten. Dat je daar juist de Britten niet mee tegen de haren in moet strijken is de EU volledig ontgaan. Ze hadden die eigenwijze eilandbewoners moeten paaien met een degelijk toekomstbeeld maar, een dergelijk beeld heeft de EU helemaal niet voor handen. Het enige dat de EU in het vooruitzicht kan stellen is een vrij constante handelsstroom in ruil voor de eindeloze inname van migranten en groeiende afdrachten aan het monster van de Europese regelgeving.
De EU heeft niets te bieden en dat blijkt wel uit het feit dat de EU alleen nog met dreigementen de boel bij mekaar probeert te houden. Die econmische onafhankelijkheid typeert de Britse economie. Als een brexit bewaarheid wordt en buiten de EU-economie gesloten wordt, dan zullen EU landen daar meer economische schade van lijden dan de Engelsen. Er wordt bijvoorbeeld meer in het VK geïmporteerd vanuit EU-landen dan er wordt geëxporteerd naar EU-landen. Dat is goed nieuws voor wijn producerende landen als Chili, Zuid Afrika en Australië en slecht nieuws voor de Fransen, Italianen en Spanjaarden. Een soortgelijk effect hebben we met de boycot van Rusland ook gezien.
Er bestaat echter nog een veel groter gevaar voor de EU wanneer ze met een Brexit als oud vuil buiten de deur worden gezet. De onvrede over de EU binnen de EU grenzen is groot. Keer op keer zijn de EU parlementariërs in eigen parlement gewezen op de non-democratische manier van besluitvorming binnen de EU. Kritiek is altijd met een lachen afgedaan terwijl de beleidsmachine voortdenderde. Nu laat de EU wat ondemocratische tanden zien en daarmee precies die altijd verweten zwakte.
Mensen als Nigel Farage hebben gelijk gehad maar, die kritiek werd niet door een groot publiek ontvangen. Het is pas van de laatste jaren dat Farage weleens met zijn toespraken voor het Europese parlement op de televisie verschijnt maar, hij zegt al meer dan twintig jaar niets anders. De EU is een ondemocratische bureacratische tiran die hele landen hun cultuur ontneemt door teveel soevereiniteit van die landen te ontnemen. Dit roept een weerstand op die in veel EU-landen grappig genoeg gelijk is. Europa heeft genoeg van de EU en, als het Brexit-schaap over de dam is dan volgen er meer.
Op 28 juni a.s. wordt het verzoek tot een Nexit referendum, met de ondersteuning van meer dan 40.000 handtekeningen, aan de tweede kamer aangeboden. Nederland wil gevraagd worden of het nog op de koers van de EU wil meevaren in die te grote vloot in nauwe wateren. De EU heeft ons niets gebracht als we terugkijken. Ja, sommige zaken zijn makkelijker geworden. We kennen nu minder bureaucratie in de internationale Europese handel maar, moeten we dat ruilen met het totale gebrek aan controle op wat er gebeurt binnen eigen landsgrenzen? We hebben tegen het verdrag met Oekraïne gestemd omdat we niet zo gecharmeerd zijn van plofkippen. Nu komt er straks in Barneveld een plofkippen-schuur van Oekraïense bodem om te concurreren met Nederlandse bedrijven die diervriendelijker zijn. Is dat wat wij willen?
Keer op keer zeggen we “NEE” en de EU stoomt over ons heen alsof we vers asfalt zijn. We worden platgewalst door een dictatuur die alleen te stoppen is doordat we allemaal opstappen. Vervolgens mogen we ons afvragen waarom zoveel politieke partijen die EU zo steunen. Wat moeten we met partijen die een antidemocratisch systeem steunen? Wat moeten we met de Haagse politiek, die ons als makke schapen naar de slachtbank probeert te leiden? Wat moeten we met een premier die deelneemt aan de feesten in Dresden? Eerst Brexit, dan Nexit en vervolgens moeten we maar eens kijken of we nog plek willen bieden aan jongens zoals Mark Rutte in deze maatschappij.
